Günümüzde teknolojinin hayatımızın her alanına nüfuz etmesiyle birlikte, dijital delillerin önemi de giderek artıyor. Ancak bu durum, insan hakları ve veri güvenliği gibi temel prensiplerle ciddi bir gerilim yaratıyor. Avukat Feza Yalçın, bu kritik dengeyi mercek altına alarak, dijital delillerin hukuki sınırlarını ve potansiyel tehlikelerini değerlendiriyor.
Dijital Çağda Delil Toplama Yöntemleri
Bilgisayarların ilk dönemlerde veri kurtarma amacıyla incelenmesi, günümüzde dijital delil elde etme yöntemlerine dönüşmüş durumda. Bu dönüşüm, suç soruşturmalarında önemli bir araç sağlarken, özel hayatın gizliliği ve kişisel verilerin korunması gibi konularda ciddi endişeler yaratıyor. CMK 134. madde, bu noktada hukuki bir çerçeve sunmaya çalışsa da, uygulama aşamasında çeşitli sorunlar ortaya çıkabiliyor.
Dijital delillerin toplanması ve kullanılması sürecinde dikkat edilmesi gereken bazı önemli noktalar bulunmaktadır:
- Delillerin hukuka uygun yöntemlerle elde edilmesi
- Delillerin bütünlüğünün korunması
- Delillerin doğruluğunun teyit edilmesi
- Kişisel verilerin gizliliğinin sağlanması
Bu prensiplere uyulmaması, adil yargılanma hakkının ihlaline ve hatalı hükümlere yol açabilir.
Veri Güvenliği ve Özel Hayatın Gizliliği
Dijital delil toplama sürecinde, kişisel verilerin korunması büyük önem taşıyor. Veri güvenliği ihlalleri, bireylerin özel hayatına ciddi müdahalelere neden olabilir. Bu nedenle, delil toplama işlemlerinin şeffaf ve denetlenebilir olması gerekiyor. Ayrıca, toplanan verilerin sadece soruşturma amacıyla kullanılması ve gereksiz verilerin imha edilmesi de büyük önem taşıyor.
Avukat Feza Yalçın, bu konuda şu uyarılarda bulunuyor: "Dijital delillerin hukuki sınırları net bir şekilde belirlenmeli ve uygulanmalıdır. Aksi takdirde, teknolojinin gelişimi insan hakları ihlallerine zemin hazırlayabilir."
Adil Yargılanma Hakkı ve Dijital Deliller
Adil yargılanma hakkı, hukuk devletinin temel unsurlarından biridir. Dijital delillerin kullanımı, bu hakkın korunması açısından hem fırsatlar hem de riskler sunmaktadır. Bir yandan, suçluların tespit edilmesine yardımcı olurken, diğer yandan hatalı deliller veya yanlış yorumlamalar nedeniyle masum insanların mağdur olmasına yol açabilir.
Bu nedenle, dijital delillerin mahkemelerde delil olarak kabul edilmesi için belirli standartlar getirilmesi gerekiyor. Delillerin doğruluğu, güvenilirliği ve hukuka uygunluğu titizlikle incelenmeli. Ayrıca, sanığın delillere erişim ve itiraz hakkı da güvence altına alınmalıdır.
Teknolojinin hızla geliştiği günümüzde, dijital delillerin hukuki çerçevesinin de sürekli olarak güncellenmesi gerekiyor. Aksi takdirde, teknoloji ve insan hakları arasındaki denge bozulabilir ve hukuk devleti ilkesi zarar görebilir.
