Ankara Tabip Odası (ATO),12 Haziran Dünya Çocuk İşçiliğiyle Mücadele Günü vesilesiyle yaptığı açıklamada, çocuk işçiliğin yasaklanması ve bu konuda kamu yararını gözeten politikalar oluşturulması gerektiğini vurguladı. ATO, ilgili kamu kurumlarının koordineli bir şekilde çalışarak çocukların sağlığını ve gelişimini koruyacak önlemler almasının önemine dikkat çekti.

Türkiye'deki Çocuk İşçi Gerçeği

Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) ve UNICEF verilerine göre, dünya genelinde yaklaşık 138 milyon çocuk işçi bulunuyor ve bunların 54 milyonu tehlikeli işlerde çalışıyor. Türkiye'de ise TÜİK verilerine göre kayıtlı çocuk işçi sayısı 869 bin olup, bunların çoğu 15-17 yaş aralığında. MESEM programları kapsamında çalışanlarla birlikte bu sayı 1 milyon 373 bine ulaşıyor. Bu durum, Türkiye'deki çocuk işçiliği sorununun ciddiyetini gözler önüne seriyor.

ATO'nun açıklamasına göre, 15-17 yaş grubundaki her dört çocuktan biri çalışma hayatında yer alıyor. Yaz aylarında okulların kapanmasıyla birlikte bu sayı 3 milyona yaklaşıyor. Çocukların okuması, oynaması ve sağlıklı bir şekilde gelişmesi gerekirken, "öğrenci", "çırak" veya "stajyer" adı altında güvencesiz koşullarda çalıştırılıyorlar.

Çocuk İş Cinayetleri ve İş Güvenliği

Çalışma ortamlarında gerekli işçi sağlığı ve güvenliği önlemlerinin alınmaması sonucunda her yıl en az 60 ila 70 çocuk iş cinayeti meydana geliyor. İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi'nin verilerine göre, son 12 buçuk yılda en az 770 çocuk çalışırken hayatını kaybetti. Bu çocukların 261'i (yüzde 34) 5-14 yaş arasında, 509'u (yüzde 66) ise 15-17 yaş aralığında bulunuyor. Ayrıca, binlerce yaralanma, uzuv kaybı, meslek hastalığı ve ruhsal çöküntü gibi vakalar kayıtlara geçmiyor.

• Çocuk işçiliğin yasaklanması
• Mesleki öğrenimin çocukların gelişimine uygun hale getirilmesi
• Pedagojik kriterlerin gözetilmesi
• Eğitim ve sağlık hizmetlerinin her kademede parasız olması
• Müfredatın bilimin ışığında yeniden yapılandırılması

Çözüm Önerileri ve Gelecek Perspektifi

Ankara Tabip Odası, çocuk işçilikle mücadele için kamu yararını gözeten, bilimsel ve bütüncül politikaların oluşturulması gerektiğini belirtiyor. Bu kapsamda, mesleki öğrenimin çocukların gelişimine uygun hale getirilmesi, pedagojik kriterlerin gözetilmesi ve eğitim ile sağlık hizmetlerinin her kademede parasız olması gerektiği vurgulanıyor. Ayrıca, müfredatın bilimin ışığında ve yaşamla bağı kuran bir şekilde yeniden yapılandırılması öneriliyor.

Çocuk işçiliği, sadece Türkiye'nin değil, tüm dünyanın ortak sorunlarından biridir. Bu sorunun çözümü için ulusal ve uluslararası düzeyde işbirliği yapılması, farkındalık yaratılması ve etkili politikaların uygulanması büyük önem taşıyor. Aksi takdirde, çocukların geleceği kararmaya devam edecek ve toplumlar bundan olumsuz etkilenecektir.